اهمال کاری یک الگوی رفتاری است که شامل تاخیر و تعویق در انجام وظایف و وظایف مهم می‌شود، که در نتیجه موجب کاهش کارآیی و عملکرد کلی شخص می‌شود. این الگوی رفتاری ممکن است در زندگی تحصیلی، شغلی، و حتی زندگی شخصی شخص تأثیرگذار باشد. 

اهمال کاری در فرد به طور متعمد و ناخودآگاه از انجام وظایف، پروژه‌ها یا مسئولیت‌های خود تاخیر می‌کند یا آن‌ها را به تعویق می‌اندازد. اهمال کاری ممکن است در زمینه‌های مختلفی از زندگی اتفاق بیافتد، از جمله زمینه تحصیلی، شغلی، روابط شخصی، بهداشت و سلامت و حتی مسئولیت‌های روزمره.

در بعضی موارد، اهمال کاری می‌تواند از علایق و اهداف شخصی ناشی شود، زیرا فرد ممکن است وظایف یا پروژه‌هایی که به نظرش جذاب نیستند را به تعویق بیاندازد. در موارد دیگر، اهمال کاری می‌تواند به دلیل استرس، اضطراب یا افسردگی رخ دهد که شخص را از انجام وظایف خود باز می‌دارد.

علائم اهمال کاری ممکن است شامل تاخیر در انجام وظایف، انجام وظایف با کیفیت پایین، نپذیرفتن مسئولیت، انداختن به تعویق وظایف مهم، ایجاد توجیهات برای عدم انجام کارها، احساس استرس و اضطراب در مواجهه با وظایف، و کاهش عملکرد کلی می‌شود.

مدیریت اهمال کاری اهمیت زیادی دارد، زیرا می‌تواند تأثیرات مخربی بر زندگی و عملکرد فرد داشته باشد. این شامل بهبود مدیریت زمان، ایجاد انگیزه و اهداف مشخص، شناسایی و مدیریت علایق و ترس‌ها، ایجاد برنامه‌های عملی برای انجام وظایف، استفاده از تقویت کننده‌های مثبت، و در صورت لزوم، مشاوره حرفه‌ای و روان‌شناسی برای مدیریت استرس و اضطراب است.